Dit doet overigens niet af aan onze opvattingen over het concept, de uitvoering en het bestaan van Frankrijk

Weet u nog, toen romancier dr. Sid Lukkassen via GeenStijl solliciteerde naar een nachtje met Jini én draaiende camera's maar Sid na de daad spijt kreeg van de draaiende camera's en tevergeefs zijn instemming en medewerking introk waarna KIRAC eindelijk de landelijke belangstelling kreeg die hen toekomt? Nou, dat wordt deze ronde waarschijnlijk een stuk gezelliger, want er doet ditmaal een wilsbekwame romancier mee, en wat voor een. Z'n nieuwe - Vernietiging - verschijnt op 10 maart. De eerste KIRAC met Franse ondertiteling verschijnt pas op 11 maart, maar nu al jaloers op Isa. En dat dissonante, ongekalibreerde gezeur in de comments over haar tatoeages mag alleen als u ergens laat in de jaren 90 piekte, en de wereld vanaf ongeveer 2004 aan u voorbij begon te gaan.

Misschien wel de best geklede man uit de culturele sector alweer niet welkom.

En aan z'n etiquette kan het ook niet gelegen hebben, want hij ramt tijdens het gesprek gewoon keurig een broodje achterover terwijl de NPO-gezant vanaf het eerste moment een draaiende camera op d'r snuit kreeg. Enfin, kunstmeisje Kate's KIRAC, de enige kunstcritici die we (zeggen te) begrijpen, zitten dus NIET in een mogelijk aanstaande NPO-film waarin cancel culture door boomers uitgelegd wordt aan andere boomers. Gemiste kans, want KIRAC weet hoe het is om door de Rietveld Academie gecancelled te worden, daar waren we immers bij. Maar goed, KIRAC doet het tegenwoordig dus ook al met stagiares, nog even en het wordt een alternatieve kunstacademie, maar dan echt alternatief. Zin in die film over crypto wel trouwens.

Hey da's lang geleden.

Inmiddels een zoontje en een paar musea-cycli verder, maar de kunstwereld is nog steeds beyond redemption. Dat bluffen we trouwens, want we weten helemaal niets van de kunstwereld, maar we zijn wel tegen. Ditmaal passeert Beatrix Ruf (wiki) de revue, die tot eind oktober 2017 directeur van het Stedelijk Museum Amsterdam tot ze 'zelf opstapte' wegens een belangenverstrengeling t.w.v. 437.000 euro. En we weten niet of we nu zo gestuurd worden door Stefans editing, of dat ze daadwerkelijk een soort belichaming is van dat Luciferiaanse onbehagen dat we voelen bij Pinocchio's Coachman, die arme kindertjes met vluchtige genoegens de ezel-slavernij in lokt. 

Stefan ergens: "Het gaat er gewoon om dat dat politieke verhaal dat zij moet houden om commerciële kunst dat museum in te krijgen failiet is, dat het kapot is, en dat het op slot zit." Kate eventjes verderop over miljardair en kunstbekende Rob Defares (wiki) : "(...) en anderzijds hoe weinig invloed hij heeft op de cultuur, met het geld dat hij heeft. En dat is inderdaad, zoals Tarik dat zegt, omdat de cultuur in handen is van de ideologie. Dus het maakt niet uit hoeveel geld hij doorspeelt aan Beatrix Ruf, hij zal nooit kunnen bepalen wat er voor nieuws in dat museum gebeurt. Daar heeft hij 0 invloed op. (...) Omdat iedereen aan dat goede-smaak-linkse-ideologie-verhaal vastzit. En dat ook van elkaar eist."

Ach, cultuur. Het schijnt te moeten. Steun die makkers hier.

De enige kunstcritici die we zeggen te begrijpen zijn TERUG. En volgens Hans Teeuwen was onderstaande aflevering KIRACs beste tot nu toe.

Zelfs Mossadmeisje (13:45) en Bertje Bru (bekend van Facebook, 43:06) maken hun opwachting! Grote rol weggelegd ook Tarik Sadouma, een beetje wat je zou krijgen als de DSM-5 en Gamal Abdel Nasser in een Afghaans opiumveld een kind zouden verwekken. Er passeert verder nogal wat de revue. De Koerdische Kwestie bijvoorbeeld, want het zijn ondanks hun emancipatoire karakter natuurlijk nog steeds gewoon sociaal conservatieve communisten. Dus wat moet je daar nu eigenlijk van maken? En hoe verhoudt de communistische stercurator en directeur van het VanAbbe-museum Charles Esche zich hiertoe met zijn expositie van het Volksparlement van Rojava? Roer daar nog wat Houellebecq doorheen en dan zou Hans Teeuwen zomaar eens gelijk kunnen hebben.